11.2 Voorbeelden van configuratiesystemen
In deze paragraaf worden twee klassieke kennissystemen behandeld die een configuratietaak bevatten. Het zijn het systeem XCON, dat van grote invloed is geweest op de ideevorming rondom configuratiesystemen en MYCIN, het systeem waar we al eerder mee kennis gemaakt hebben, en dat ook een configuratieonderdeel bevat.
Lees uit Stefik paragraaf 8.3 en 8.3.1.
In paragraaf 8.3.1 wordt de opzet van XCON beschreven. Het is niet nodig om alle technische details en termen van de onderdelen waarover het gaat precies te begrijpen. Wat wel van belang is, is de idee hoe de gegevens en de regels in XCON zijn gestructureerd en geïmplementeerd.
XCON is een systeem dat computersystemen configureert. De enorme verzameling met beschikbare onderdelen en de vele onderlinge relaties, maakten een geautomatiseerd systeem om tot een configuratie te komen onvermijdelijk. In een eerste fase worden de sleutelcomponenten geselecteerd. Daarna worden tijdens het configureren zes fasen onderscheiden, weergegeven in figuur 8.14. Deze fasen worden één voor één afgewerkt. Iedere fase wordt nader uitgewerkt in talloze subtaken, die een grote mate van complexiteit hebben.
Lees uit Stefik paragraaf 8.3.3.
MYCIN is vooral bekend als diagnosesysteem voor infecties. Het heeft echter ook een module dat therapieën genereert om de infecties te bestrijden. Het samenstellen van een therapie is een configuratietaak, want het bestaat uit het selecteren van medicijnen uit een gegeven verzameling. Vanwege de vele onderlinge relaties tussen medicijnen en de verschillende effectiviteit van medicijnen voor eventuele meerdere voorkomende infecties is het bepalen van een therapie een gecompliceerde kennisintensieve taak. Vaak moet bovendien nog rekening gehouden worden met externe vereisten, zoals bijvoorbeeld de conditie van de patiënt of het beperken van de mogelijkheden tot het ontwikkelen van resistentie.